Maandag 8 juli
(geschreven 10 juli 00:00 uur Canadese tijd, 08:00 Nederlandse tijd)
Finalsday! De dag waarvan we gehoopt hadden dat die er zou zijn, waar we al ruim anderhalf jaar naartoe leven is dan nu eindelijk daar! Onze showtime vanavond is wederom half 19:30 uur lokale tijd (3:30 Nederlandse tijd). Allereerst willen beginnen met jullie bedanken voor al jullie toffe reacties op de show en de resultaten van gisteravond. Fantastisch! Het doet ons goed te weten dat jullie zo met ons meelezen en meekijken! Tegelijkertijd hebben we vandaag een jarige, de eerste deze reis. Jacco, zoon van trompettiste Loekie en huisfotograaf Bert (die beiden met ons mee zijn) is jarig en wordt 16 jaar. Dat laten we natuurlijk niet ongemerkt voorbij gaan.
De staff start de dag met een overleg met het juryteam. Na de shows zijn gisteravond laat de jurytapes nog beluisterd en er zijn een aantal vragen voor het juryteam. Op het Stampede-park heeft het staffteam ruim een half uur om haar vragen te stellen.
In de Kananaskis Hall bereiden de leden zich ondertussen voor op een korte repetitie om nog een paar dingen te cleanen zodat we vanavond een nog betere show kunnen neerzetten. Van de jury hebben we een paar goede feedbackpunten gekregen waar we vandaag nog aan gaan werken. Rond tien uur lopen ze vast naar het repetitieveld en bereiden daar de repetitie voor, de vrachtwagen wordt uitgepakt en het veld uitgezet. Dan komt de staff aan en per nummer wordt doorgenomen wat de mening van de jury was en hun adviezen. We kijken of en wat we kunnen verwerken en gaan van start.
Het is te merken dat iedereen er zin in heeft en klaar is voor de finals. Voor we het weten is de tijd voorbij en moeten we terug richting de Kananaskis Hall. Net als gisteren gaan we naar de foodcourt op de Universiteitscampus om en hapje te eten en maken ons daarna klaar om in uniform al richting de Saddledome te gaan.
We worden om 17:00 uur opgehaald voor vertrek door onze inmiddels vaste chauffeuse Florence. Er zijn twee bussen besteld om de leden met instrumenten te vervoeren, maar waar de tweede bus blijft? We wachten nog even, maar besluiten uiteindelijk toch om alles in een bus te ‘proppen’ en gaan weg.
Omdat het maandag is, is het verkeer wat drukker en daarom zijn we iets langer onderweg. Daar hadden we al rekening mee gehouden in de vertrektijden we komen ruim op tijd aan bij de Saddledome. We halen de benodigde instrumenten uit de vrachtwagen en starten de warming-up. We hebben nog iets ruimer de tijd dan we denken en kiezen nog voor een momentje rust. Na een minuut of tien beginnen begint iedere sectie met haar eigen warming-up. Eerst ieder apart, daarna gezamenlijk. Het voelt goed, we zijn er klaar voor!
Na de warming-up lopen naar de achterzijde van de Saddledome. Daar staan het frontensemble en de begeleiders klaar om met ons mee naar binnen te gaan. De begeleiders helpen ons tijdens de wedstrijden met het meenemen van de pit de zaal in en het klaarmaken van het geluid voor de samples. Wanneer we aankomen staat er nog een korps te wachten voor ze het stadion in mogen, daarna is het de beurt aan ons.
Een slok water en een focus moment verder is het al zover, we mogen naar binnen! Enthousiast worden we aangekondigd door de presentator, die meteen wat historische feiten over onze vereniging meeneemt in zijn verhaal. De pit wordt opgesteld en wederom lopen wij de zaal binnen op het aloude Rhythm Madness.
Het is zover. Maandenlang hebben we ervan gedroomd de finals te halen en nu is het zover! De prelims hebben we overleeft en daar hebben we al een fantastisch resultaat behaald. Het doel is om die plaats zeker te behalen en misschien nog wel een plekje te stijgen. In ons achterhoofd hebben we de feedback van de jury en proberen dat waar mogelijk zo goed als mogelijk toe te passen. Let’s go!
De retrospection start en we gaan van het afscheid naar de ontmoeting en het ontstaan van liefde. We zien bezoekers met tranen in de ogen tijdens het Nessun Dorma van Puccini en wat geeft dat een mooi gevoel! Het geeft de energie die nodig is om de show tot een mooi einde te brengen. Dat doen we en hoe gaaf is het om je begeleiders en bezoekers van de finals de tranen uit de ogen te zien vegen voor je van het veld af loopt?!
We gaan van het veld af en lopen met de gehele band via de gangen door terug naar de achterzijde van de Saddledome. Wederom tegen de wensen van de organisatie in, maar we willen echt graag als gehele band de show afsluiten. Dat doen we buiten bij de vrachtwagen. Iedereen heeft een ontzettend goed gevoel over de show en voelt dat de show die vandaag is neergezet beter is dan die van gisteren. Een heel fijn gevoel!
In uniform mogen we terug naar binnen en worden we naar de tribune aan de achterzijde van het showveld gebracht. Daar hebben we de mogelijkheid om de laatste shows van de avond te zien. De instrumenten nemen we mee naar boven, zo kunnen we na de laatste show ons uniformjasje weer aantrekken, de instrumenten en vlaggen pakken en achteraan sluiten in de rij voor de retreat. Daarvoor staan we ingedeeld op plek zes, de organisatie hanteert voor de retreat dezelfde volgorde als voor het programma van de shows.
Eén voor een lopen de korpsen op op muziek van de Outliners, een onderdeel van de Calgary Stampede Showband. De speaker begint en zoals het hoort worden eerst diverse mensen bedankt voor hun inzet. Daarna volgen de resultaten van de andere wedstrijden, zoals de marswedstrijden en de drumbattle. Dan breekt het moment van de waarheid aan. Hebben we ons puntenaantal van gisteren weten te verbeteren en op welke plaats zullen we eindigen? Nummer 11, nummer 10, 9, 8 en 7. We horen ze voorbij komen zonder dat onze naam er achteraan genoemd wordt.
Dan nummer 6. Met een score van 88,3333 punten…. Showband Marum! Yes! We hebben onze punten kunnen verbeteren en de zesde plaats weten te behouden. Het puntenverschil met de nummer vijf is maar 0,17, echt minimaal! De Calgary Stampede Showband wint dit jaar de WAMSB World Championships, nogmaals van harte gefeliciteerd!
Na afloop van de finals is het de traditie dat op de Youth Campus, een plein voor de Saddledome, met elkaar muziek wordt gemaakt. Dat kunnen we wel! We zijn er inmiddels achter dat de Calgary Stampede Showband ook Get on Your Feet speelt, dus dat kunnen we samen spelen. Frontensemblelid Tom zet snel zijn drumstel klaar op het plein en al snel staat het eromheen vol met muzikanten. Er wordt volop geïmproviseerd en de sfeer zit er goed in!
Ondertussen zijn de begeleiders in het pand achter de Youth Campus vast bezig met het uitladen van een gedeelte van het frontensemble. Dat hebben we de komende dagen niet meer nodig en kunnen we vast inleveren. De andere (blaas-)instrumenten nemen we nog even mee naar de Kananaskis Hall om nog even schoon te maken.
Het spelen en improviseren op het plein van de Youth Campus is voorbij en de eerste instrumenten zijn ingeleverd. De bus staat klaar en we gaan terug naar de Universiteitscampus. Dit was een geslaagde avond, daar drinken we er nog eentje op!
Bekijk hieronder de reportage die zaterdagmiddag gemaakt is tijdens onze repetitie in het Saddledome: